Bir öneri, park bahçe, ağaç dikme ve yetiştirme kanunu

Parklar insan yaşamında önemli alanlardır. Yaşamın özgürlük alanıdır. İnsanın; özgürlüğünü, sevgiyi, sevmeyi, sosyalleşmeyi, arkadaşlığı, dostluğu, hüznü, sevinci, doğruyu, yanlışı ve en önemlisi yaşamda neden var olduğunu öğrendiği alanlardır parklar.

Aynı şekilde insanoğlu, beş duyu organının insandan ne istediğini de parklarda öğrenir. Görmenin, duymanın, tat almanın, dokunmanın ve koku almanın en özgür alanı parklardır. Parklar demokrasinin de nefes alıp verdiği alanlardır. Demokrasinin tüm renklerini gören göz, parklarda görebilir. Parklar kendimizden başka, insandan başka varlıkların da olduğunu en iyi biçimde algıladığımız alanlardır.

Parklar özgürce düşüncelerimizi haykırabileceğimiz alanlar olmalıdır. Park alanlarının azalması demek demokrasinin nefes almasını kısıtlamak demektir.

Parklar özgürlük alanları olmalıdır. Parkları özgür bırakmalıyız. İnsanın özgürlük, demokrasinin nefes alma alanlarını daraltmamak gerekir. Sadece insanın ve demokrasinin değil, bizimle beraber bu dünyayı, yaşamı paylaşan kuşlar, hayvanlar, ağaçlar, çiçekler ve doğanın canlı cansız varlıklarıyla parkları paylaşmalıyız. Paylaşmak bilgimizi artıracak, güzellikler çoğalacak, çoğalan güzellikler muhteşemleştikçe parklara ihtişam gelecektir.

Parklar sade yaşamın da kendisidir. Sade yaşam özgürlüğümüzdür. Özgürlük de bizim yaradılıştan gelen özelliğimizdir. Özgürlük demokrasinin olmazsa olmazlarındandır. Parklarımızı dönüştürmeyelim, sade yaşamın ihtişamı için geliştirelim. Kentsel rantın en güzel paylaşıldığı alanlar parklar olmalıdır.

Bahçeler de önemlidir. Ülkemizde dört mevsim yaşanmaktadır. Bahçe çeşitlemesi ülkemiz doğal şartları göz önüne alındığında mümkündür. Değişik bahçeler (hayvanat, botanik, hobi vs.) ile turizm ekonomisine katkı sağlanması mümkündür.

Ağaç dikme ve yetiştirme konusu ülke genelinde planlama ve koordinasyon sağlanması açısından bu kanun içinde yer almalıdır.

Bahtiyar Çetinbaş – İnşaat Mühendisi ve Kentsel Dönüşüm Uzmanı

Dinlemek için tıklayın

Yararlanılan Kaynak:
Bahtiyar Çetinbaş; Çağdaş Paylaşımcı Demokrasi Modeli, Sokak Kitapları Yayınları, İstanbul.2017, sh.97-98