Aşırılıklardan arınmak sadelik ise
Sadelikte güzellik ve ihtişamın olması doğası gereğidir. Bu doğallıktan gelenleri aşırı, abartılı bir şekilde sunmaya çalıştığımızda ise, sadeliği daha çok güzelleştirelim derken çirkinleştirdiğimizin çok zaman farkına bile varmayız.
Aşırılıklardan arınmak demek, aşırı olma durumundan temizlenmek, katışıksız, arı duruma gelmek demektir. Aşırılık insanın sevdiği, çoğu zaman abartarak bırakmak istemediği, olduğu durumdan başka bir duruma geçme çalışmaları, çabasıdır. Her şeyde aşırılık yapma çabaları, insana hoş gelen, egoları tatmin etme, göründüğünden daha üstün olma, görüntü arzu ve isteklerinin biraz da iştah kabartan şeylerle beslenmesinin sonunda ortaya çıkan aşırılıklar insanı, insan olmaktan uzaklaştıran ve değer üretmemizi bilerek veya bilmeyerek engelleyen ama bize de hoş gelen duygu ve davranışlarımızdır. Zannederiz ki aşırılıklarımızla rahata eriyoruz, insanlara hükmediyoruz, kendimizi ve kendimize sosyal yaşamda bir başka yer ve görev veriyoruz. Bu algılamayı çevremizde, yaşamımızın birçok anlarında görürüz.
Aşırılık her şeyde, düşüncede, duyguda ve eylemlerimizde olur. Aşırılıklardan arınmak sözü, kulağa hoş gelir ama uygulaması pek de kolay olmaz. Aşırılık her zaman olumsuz düşünce ve davranışlarımızla değil, çok zaman da olumlu düşünce ve davranışlarımızla ortaya çıkar. Burada zorlandığımız an, nerede duracağımızı tespitte ve kararda karşılaştığımız durumdur. Çok zaman hayal dünyamızda bizi durmak yerine, karar almak yerine daha ilerlere götürmek ister.
Sadelikte; güzellikler ve ihtişam istenirken, güzellik ve ihtişamı sağlamak arzu ve isteklerimiz bizi aşırılıklara iter. Burada olumlu düşünce ve davranışlarımız, güzellik ve ihtişamı yakalamak arzumuz ile birleşince bir anda aşırılık unutulur ve yaşam dizginleri bizim ellerimizden, hayallerimizin ellerine geçiverir. Dolu dizgin nereye gideceğimiz, nerede duracağımız artık belirsizdir. Durduğumuz yerde yapmamız gereken yaptıklarımızı seyredip ben ne yaptım, aşırılıklarım var mı irdelemesi olması gerekirken, bilinmez bir önyargımız ile aşırılıklar bizi mutlu eder.
Sade yaşamda; bu mutlu anlarımızda aşırılıklardan arınmayı becerebildiğimiz ölçüde, güzellikleri ve ihtişamı sadelikte yakalayabiliyorsak işte o zaman sade yaşamın mutluluğunu bir yerlerimizde hisseder ve onu algılarız. Sade yaşam; düşüncede, duyguda ve eylemlerimizde, aşırılıklardan arınmış güzellikler ve ihtişamın sadelikle yaşadığımız hayatımızdır.
Bize verilen ve süresini bilmediğimiz, bilemediğimiz yaşamımızda yapmamız gereken, ürettiğimiz değerleri güzellik ve ihtişam dolu sadelikte sade yaşam sürelerimizde insanlarla, doğa ve çevremizle paylaşmak ve miras bırakmak olmalıdır.
Bahtiyar Çetinbaş